Dawne nazwy: Grabówek, Grabowna, Graboneże - wszystkie typu topograficznego. Nazwa Grabonóg przyjęła się od XIV wieku, prawdopodobnie od ówczesnego właściciela - wojewody poznańskiego Dobrogosta.

Pierwsze ślady osadnictwa ludzkiego na terenie dzisiejszego Grabonoga sięgają czasów kultury łużyckiej (VIII - V wieku p.n.e.). Już w okresie wczesnopiastowskim istniało tu grodziszcze, przebudowane w XI w. w warowny gród, który wraz z powstałą u jego podnóża osadą stanowił królewszczyznę.

Pierwsza wzmianka źródłowa o Grabonogu pochodzi z roku 1275. Gród grabonoski był wówczas prawdopodobnie obsadzony stałą załogą łuczników książęcych. W XIII stuleciu często przebywali tu książęta wielkopolscy - Przemysł I i Przemysł II, późniejszy król Polski.

Sto lat później Grabonóg przestał być królewszczyzną. Według tradycji Władysław Łokietek przekazał gród i osadę w ręce wojewody poznańskiego Dobrogosta, który w bitwie pod Płowcami stracił nogę i nosił potem drewniane szczudło. Stąd, być może, wzięła się ówczesna nazwa miejscowości: Graboneże. Przed rokiem 1337 wspomniany komes Dobrogost przeniósł tutejszą osadę kmiecą na prawo czynszowe. Liczyła ona wtedy 2 łany sołtysie i 28 łanów kmiecych. W XV wieku, kiedy Grabonóg należał do możnego rodu Górków, dawny gród przebudowano na mały zamek, a osadę kmiecą zamieniono w folwark szlachecki.

Prawdopodobnie w pierwszej połowie XVIII wieku zamek rozebrano. Z kolei końcem osiemnastego stulecia nastąpiła kolejna zmiana właściciela, Grabonóg przeszedł wówczas w ręce rodziny Wilkońskich. Majątek posiadał wtedy własny browar, karczmę i wiatrak. Na przełomie XVIII i XIX wieku żył tutaj i tworzył rzeźbiarz ludowy - owczarz Walenty, a w 1812 roku - podczas wyprawy moskiewskiej Napoleona - bawił w Grabonogu przejazdem marszałek Francji Davoust. W 1814 roku urodził się w tutejszym dworku (wzniesionym około 1800 r.) Edmund Bojanowski - znany w Wielkopolsce działacz oświatowy i religijny, założyciel pierwszych na ziemiach polskich ochronek wiejskich i Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP.

Uwłaszczenie chłopów grabonoskich przeprowadził w 1830 roku ówczesny dziedzic dóbr, Teofil Wilkoński. Powstało wtedy 19 gospodarstw chłopskich - 9 we wsi, 8 przy drodze do Strzelec Wielkich i 2 ku Tanecznicy. W 1868 roku dobra rycerskie Grabonóg, nabył podczas przymusowej licytacji Apolinary Lossow z Gryżyny. Po nim dziedziczyli je kolejno członkowie rodu: Dobrogost I, Aleksander, Dobrogost II (od roku 1896) - ostatni dziedzic włości przed II wojną światową. W 1881 r. dobra grabonoskie liczyły, wraz z folwarkiem Tanecznica, 338 ha ziemi.

W czasie okupacji hitlerowskiej miejscowość nosiła nazwę Lindenhoh. Po drugiej wojnie światowej majątek przekształcono w PGR. W latach 1953-1962 istniała w Grabonogu spółdzielnia produkcyjna. Obecnie miejscowość jest wsią sołecką administracyjnie położoną w gminie Piaski (Powiat Gostyński).



Źródło: ZSR GRABONÓG
fot. A.Nowacka-Zbiorczyk